به گزارش گروه فرهنگی قدس‌آنلاین، در خصوص برخی موضوعات آن‌قدر نوشته‌ام که دیگر خودم از تکرارشان شرم دارم. در همه جا نوشته‌ام؛ در رسانه‌های دست راستی و چپی، در رسانه‌های دیداری و شنیداری فریاد زده‌ام، در این جلسه و آن دانشگاه و در حضور این مدیرکل و آن وزیر و... در نهایت به این نتیجه رسیده‌ام که در ویترین نظام، همه گلویشان را پاره می‌کنند که این سیاست باید اجرا شود، اما در عمل، مافیایی هست که مستقیم در چشم شما نگاه می‌کند و همان‌طور که همپای شما برای عدم تحقق این آرمان علمی و میهنی پا به پای شما اشک در چشمانش حلقه می‌زند، همزمان عواملش در اقصی نقاط مملکت سخت فعالند تا آن آرمان به ثمر نرسد و در بر همان پاشنه پیشین بچرخد، ولی در رسانه‌ها چنین تبلیغات شود که دلسوزتر از این‌ها نیست و این‌ها جان و مالشان را پای کار آورده‌اند، ولی دیگران نمی‌گذارند. حال این دیگران چه کسانی هستند، خوب که عمیق شوی و جان سالم در ببری، درمی‌یابی این دیگران خود همین حضرات‌اند و جلوی دوربین‌های زنده سیما و در مصاحبه‌های صد تا یک غاز رسانه‌ها اشک تمساح می‌ریزند.
بگذارید مثالی برایتان بزنم بلکه دریابید در این سرزمین گل و بلبل چه معادله خوفناکی در حال وقوع است. نه آنکه پنهان باشد و خیلی نیاز به فسفر سوزاندن داشته باشد؛ خیر! بلکه مقابل چشم میلیون‌ها تن از مردم و اصحاب رسانه و دولت و ملت و غیره. باری بتازگی یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا ضمن تکرار اتهامات نخ نما علیه ایران، علنی و آشکارا فرموده‌اند: کاخ سفید سعی دارد تا با اعمال فشار به تهران، ایران را وادار به مذاکرات کند که هدف نهایی‌اش به صفر رساندن توان غنی‌سازی ایران است. دقت داشته باشید برای آنکه این درخواست شرم‌آور با شعارهای پرطمطراق «انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست» و ادعاهای ما که در این حوزه به فلان و بهمان نقاط پیشرفت رسیده‌ایم، تعارض نیابد، آن‌ها راه چاره‌ای به همتایان ایرانی تقدیم کرده‌اند تا آن‌ها را هم نجات داده و آبرویشان را نزد ملت، دست‌کم در ظاهر محفوظ دارند. آن‌ها گفته‌اند ایرادی ندارد. شما هم غنی‌سازی داشته باشید و هم پرتاب ماهواره‌بر، اما این کارهای سخت را ما برایتان انجام می‌دهیم و غائله را همین جا ختم می‌کنیم. والسلام.
در سمت دیگر بلافاصله ریاست محترم جمهوری با توپ و تشر و از سر شماتت جاهلانی که متوجه این موهبت آسمانی طرف غربی نیستند، مقایسه‌ای تاریخی برای تفهیم دلواپسان کرده و رهنمود تابناکی داده‌اند بر این منوال: ورود سرمایه و دانشمند خارجی را دارای اشکال می‌دانیم و اما مربی خارجی را برای ارتقای تیم ملی فوتبال خود بدون اشکال می‌شماریم! با چنین کارهایی است که فرصت‌ها را می‌سوزانیم و هدر می‌دهیم...
تقلیل امنیتی‌ترین بخش دفاعی و تأمین انرژی کشور با بازی فوتبال و قیاس سطح حساسیت این دو، آن‌هم در این برهه، تنها از جناب آقای روحانی برمی‌آید و بس! براستی این قیاس از سر جهل است یا تلاش برای همدلی و گرفتن میانه است؟ خداوندگارا! یکی بگوید در این دیار چه خبر است؟ ما داریم به کجا می‌رویم؟
انتهای پیام/
نظر شما